شعر (تا کی ندیدن)

می رسد روزی بی شک ...! ... اما قبل از آن دلی باید ! ..دلی به وسعت باران تا بشوید آن همه پهنه ی غبار آلود را ... موفق باشید .

ابرها، ابرها

ابرهای سپید پاره پاره جدا ماندن از خدا

ابرهای در به در ماندن بر دو راهی تبخیر یا تقطیر

کی می رسند آن تیرگی های نابِ پیش از باریدنتان

آنجا وطن شما نیست اگر چه چون تن یار سپید و نرم و دوست داشتنیست

آنجا وطن شما نیست اگر چه چون رویا بلند و دور و دست نیافتنیست

لبهای پر ترک این کویر پاسخی بر تردیدهایتان نیست؟

تا کی،تا کی
تا کی دوام می آورید آن ارتفاع پست را؟!

تا کی باشد و تا کی باشد و تا کی ..... من باشم و وی باشد وو وی