چگونه امن بلاگ نویسی کنیم (در رابطه با کار یا هر چیز دیگر)

مقدمه مترجم

 بعد از آن که در سایت  EFF (Electronic Frontier Foundation - Defending Freedom in the Digital World)به مقاله How to Blog Safely برخورد کردم ، تصمیم گرفتم که این مقاله مفید را به فارسی برگردانم. فکر می کنم با توجه به فشار های همه جانبه ای که روی ما وبلاگ نویس ها در ایران است (حتما خبرهاش به گوش شما هر رسیده!) این مقاله می تواند خیلی مفید باشد.

البته این فقط یک ترجمه نیست ، چون مطالب جالب توجهی هم (از نظر خودم) که فکر می کردم لازم است گفته شوند را اضافه کردم :

برخی از موارد یا قوانیی که در این مقاله ذکر شده است در این جا وجود ندارد و نمی توان به آن ها استناد کرد ، برای اینکه چیزی را حذف نکرده باشم این قسمت ها را نیز ترجمه کردم. البته 100% و خط به خط متن را ترجمه نکردم ، چون مترجم نیستم و اصلا اینکاره نیستم. ولی سعی کردم چیزی هم از قلم نیافتد!

• تغییراتی که در مقاله داده ام :

  مطالب خاصی که در مقاله عنوان شده بود به غیر از چند مورد ، بدون لینک بودند. و برخی لغات تخصصی هم بدون توضیح رها شده بودند. بنابراین تا جایی که امکان داشت لینک های مربوطه را اضافه کردم و برای لغات هم به Wikipedia لینک دادم. البته چون ترجمه فارسی نداشتند مجبور شدم برای بعضی ها یک توضیح مختصر در همان Wikipedia بنویسم تا بتوانم لغات را به آن جا لینک کنم. در ضمن لغاتی که زیر آن ها خط کشیده شده است دارای توضیح هستند. با چند لحظه نگه داشتن موشواره روی آن ها می توانید توضیح مختصری را مشاهده کنید. تغییرات مشخص هستند چون نویسنده مقاله اجازه تغییر در اصل مقاله را به من نداد.

   

• درباره Wikipedia :

  لغاتی که به نوعی تخصصی بودند را به دایره المعارف و لغت نامه بر خط Wikipedia ارجاع دادم.

  پیشنهاد می کنم شما هم در این وبگاه عضو شوید و به توسعه زبان فارسی کمک کنید ، تغییراتی که می دهید به نام شما ثبت خواهد شد (در بخش تاریخچه هر لغت می توان فهمید که چه کسانی آن را نوشته اند ، می توان در همان قسمت روی نام کاربر مربوطه کلیک کرد و با او ارتباط برقرار نمود).

امیدوارم این مقاله برای شما مفید باشد. در صورتی که پیشنهاد و یا انتقادی داشتید از طریق بخش نظرات همین قسمت ، مطلعم  کنید.

بلاگ نویسی بدون سوخته شدن! (خطر)

برای راهنمایی افرادی که می خواهند بدون خطر و ناشناس بلاگ نویسی کنند.

San Francisco, CA - با حریم شخصی بلاگ نویس هایش و منابع خبریشان ، دارد در این سیستم قضایی مورد تحدید قرار می گیرد. این تعیین کننده و مهم است که نویسندگان وب بدانند چطور بدون اینکه شغل و یا زندگی اجتماعیشان را به خطر بیاندازند خودشان را مطرح کنند. دیروز EFF منتشر کرد : "چطور امن بلاگ نویسی کنیم" و "راهنما برای بلاگ نویسانی که نگران حفاظت از حریم شخصی و آزادی بیانشان هستند".

راهنما ، پیشگیریهای اساسی که مردم می توانند به وسیله آن ها بلاگ هایشان را ناشناس نگهدارند و پی ببرند ، چه قانونی درباره بحث در رابطه با موضوعات کاری برخط گفته است. بعضی از نکته ها عام هستند : برای مثال ،اگر می خواهید ناشناس بمانید عکسی از خودتان در بلاگ نگذارید. اما برای بلاگ نویسانی که تضمین قوی برای حفظ حریمشان می خواهند ، EFF استفاده از تکنولوژی هایی مثل Tor یا Anonymizer را برای جلوگیری از ثبت آدرس یکتای IP شما توسط شرکت میزبان بلاگتان پیشنهاد می کند. بلاگ نویسانی هم که از اخراج شدن بخاطر بلاگ نویسی می ترسند نیز به قانونی معرفی می شوند که کارفرما را از تنبیه آن ها برای آزادی بیان برخط منع می کند.

"اطلاعات نادرست بسیار زیادی درباره راه هایی که مردم به خاطر بلاگ نویسی می توانند دچار مشکل شوند وجود دارد" به گفته Annalee Newitz تحلیلگر سیاسی EFF. "ما امیدواریم آگاهی درباره گمنامی برخط و قانونی که به افراد بیشتری کمک می کند تا بدون زندگی در ترس از انتقام ، قانون و دیگر موارد ، به بیان آزاد بپردازند".
Kurt Opsahl نماینده کارکنان EFF

مقدمه

بلاگ ها مانند تماس های تلفنی شخصی هستند که با روزنامه ها پیوند خورده باشند. ابزاری عالی برای به اشتراک گذاشتن دستور العمل شکلات خامه ای مورد علاقه شما با دوستان و یا برای تقویت (پشتیبانی) کردن اصول پایه ای دموکراسی ، با اجازه دادن به عموم ، که بدانند یک صاحب منصب فاسد دولت دارد به رئیستان باج می دهد.

اگر شما بلاگ نویسید ، هیچ تضمینی نیست که هزاران خواننده را جذب خواهید کرد. اما حداقل خواننده های کمی بلاگتان را پیدا خواهند کرد و آن ها ممکن است افرادی باشند که کمتر از همه می خواستید یا انتظار داشتید. این شامل کارفرماهای آینده و کنونی ، همکار ها و همکارهای حرفه ایتان می باشد. همسایه هایتان ، همسر یا شریکتان ، خانواده شما ، و هر کسی دیگری که به قدر کافی کنجکاو (فضول!) هست که نام ، آدرس پست الکترونیکی و یا نام مستعار شما را در Google یا Feedster بنویسد و روی چند تا لینک کلیک کند.

موضوع اصلی این است که اگر هویت واقعی شما به هر صورتی در بلاگتان قید شده باشد ، هر کسی سر انجام می تواند بلاگتان را پیدا کند. و ممکن است عواقبی به دنبال داشته باشد. اعضا خانواده ممکن است وقتی گفته های عریانتان (سانسور نشده) را می خوانند ، شوکه شده یا نگران شوند. یک رئیس بالقوه (رئیس آینده) ممکن است روی استخدامتان تجدید نظر کند. اما این نگرانی ها نباید جلوی نوشتن شما را بگیرد. در عوض باید شما را بر آن دارد تا بلاگتان را خصوصی (غیر قابل شناسایی و مخفی) و یا تنها قابل دسترس برای افرادی که به قابل اعتماد بودن آنها یقین دارید نگه دارید.

اینجا ما تعدادی پیشگیری ساده را پیشنهاد می کنیم تا کمکتان کند حریم شخصیتان (استقلالتان) را طوری حفظ کنید که بتوانید بدون اینکه در مقابل تلافی های ناروا قرار بگیرید خودتان را مطرح کنید. اگر به درستی دنبال کنید ، این حفاظت ها می توانند شما را از خجالت کشیدن یا مرموز بودن در مقابل دوستان و همکارانتان حفظ کنند. (به طور خلاصه شما را از انتقام گیری آشنایان یا همکارانی که در مورد آن ها نوشته اید حفظ می کنند)

بلاگ ناشناس

بهترین راه برای بلاگ نویسی و  مسکوت نگهداشتن برخی حریم ها ، ناشناس انجام دادن آن است. اما ناشناس بودن ، آنقدر ها هم که ممکن است فکر کنید آسان نیست!

فرض کنیم می خواهید بلاگی در رابطه با محیط کار وحشتناکتان شروع کنید ، اما نمی خوانید رئیس یا همکارانتان پی ببرند که شما درباره آن ها می نویسید. شما خواهید خواست که چطور با دقت هر جزئیاتی که درباره موقعیتان است و امکان آن هست را پنهان کنید. و همچنین ممکن است بخواهید از یکی از فن آوری هایی که کار را برای هر کس که بخواهد بلاگ شما را برای پیدا کردنتان بررسی کند سخت می کند ، استفاده کنید.

1. از یک اسم مستعار استفاده کنید و هیچ جزئیات قابل شناسایی ای را فاش نکنید

   زمانی که در مورد محل کارتان می نویسید ، مطمئن باشید که جزئیات صحبت ها را فاش نمی کنید. این شامل چیزهایی مثل جایی که قرار دارید ، تعداد کارمندانی که آنجا هستند ، و کار مشخص یا مقدار کاری که انجام می دهید می شود. حتی جزئیات کلی هم می تواند بسیار فاش کننده باشد (شما را قابل شناسایی کند). اگر برای مثال می نویسید "من در یک هفته نامه ناشناس در Seattle کار می کنم" واضح است که در یکی از دو مکان کار می کنید. پس با هوش باشید. در عوض می توانید بگویید که در یک مرکز فرهنگی(نشر) در یکر شهر متوسط کار می کنید. بدیهی است نباید از اسامی واقعی استفاده کنید و یا عکسی از خودتان قرار دهید و از نام مستعاری که شبیه نام واقعیتان است ، یا صدایی شبیه به آن دارد استفاده کنید. مانند "Annalee" and "Leanne" (مترجم :"سعید" و "نوید") و به یاد داشته باشید تقریبا هر نوع اطلاعات شخصی می تواند هویت شما را فاش سازد. ممکن است تنها فرد در محل کارتان با یک روز تولد خاص یا یک گربه راه راه نارنجی!! باشید.

   همچنین ، اگر نگران مطلع شدن همکارتان از بلاگتان شدید ، تا زمانی که سر کار هستید چیزی ننویسید. با استفاده از منابع اداره مثل اتصال اینترنت برای برقرار (به روز) نگهداشتن بلاگتان ممکن است توی درسر بیافتید . و توجیه کردن اینکه آن بلاگ ، یک فعالیت مرتبط با کار است  برایتان خیلی سخت خواهد شد. همچنین برایتان خیلی سخت تر خواهد شد که بلاگ نویسیتان را از همکار دفتریتان و گردانندگان فناوری اطلاعات که عبور و مرور روی شبکه اداره را زیر نظر دارند مخفی کنید.
    

2. از فناوری های ناشناس ساز استفاده کنید

   راه حل های تکنیکی زیادی برای بلاگ نویسانی که میل دارند ناشناس باقی بمانند وجود دارد.

   Invisiblog.com خدمات میزبانی مجانی برای بلاگ های ناشناس ارائه می دهد. ممکن است بلاگی بدون نام واقعیتان در آن جا ایجاد کنید. حتی کسانی که خدمات را ارائه می دهند به نام شما دسترسی نخواهند داشت.

   اگر نگران هستید که ممکن است میزبان بلاگتان آدرس یکتای IP شمار را ثبت کند و به این وسیله پیگیری کند که شما از کدام کامپیوتر بلاگ نویسی می کنید ، می توانید از شبکه ناشناسی مثل Tor (مترجم : پرسش و پاسخ ، منبع فارسی ، بحثی مرتبط) برای ویرایش بلاگتان استفاده کنید. Tor عبور و مرور اینترنتی شما را از میان چیزی به نام "شبکه جای گذاشت" مسیر دهی می کند تا آدرس IP شما را پنهان کند. از آن مهم تر ، Tor پی گیری رد پای شما در اینترنت (مترجم : مسیری که اطلاعات از کامپیوترتان تا مقصد می روند و برمی گردند) را برای تجسس کننده ها دشوار می کند.

   برای کسانی که نرم افزاری خیلی کاربر پسند می خواهند ، Anonymizer.com محصولی به نام "Anonymous Surfing" را ارائه می دهد ، که عبور و مرور اینترنتی شما را از طریق یک خادم اینترنت ناشناس ساز مسیر دهی می کند و می تواند آدرس IP شما را از دید میزبان بلاگتان پنهان کند.
    

3. بینندگانتان را محدود کنید

   خیلی از خدمات دهنده های بلاگ ، به انضمام LiveJournal ، به شما اجازه می دهند که کل بلاگتان یا برخی از پستهای بلاگتان را اختصاصی (منحصر به یک فرد به خصوص) تعیین کنید ، طوریکه فقط برای کسانی که رمز عبور دارند ، یا افرادی که به عنوان دوست تعیین شده اند قابل دسترس باشد. اگر هدف اصلی بلاگتان ارتباط برقرار کردن با دوستان و خانواده است ، و می خواهید از هر آسیب ثانویه ای نسبت به حریمتان (خلوتتان) جلوگیری کنید ، در مورد استفاده از یکی از امکانات گفته شده تعمل کنید. اگر خودتان بلاگتان را میزبانی می کنید ، می توانید طوری تنظیمش کنید که به وسیله رمز عبور حفاظت شود ، یا فقط برای افرادی که از کامپیوتر های معینی آن را دنبال می کنند قابل مشاهده باشد.
    

4. قابل جستجو به وسیله Google نباشید

   اگر می خواهید مانع آورده شدن بلاگتان در نتایج جستجوی بیشتر موتور های جستجوی بزرگ مثل Google شوید ، می توانید یک پرونده خاص بسازید تا به این موتور های جستجو بگوید دامنه شما را نادیده بگیرند. آن پرونده "Robots.txt" یا "Robots Text File" نام دارد. همچنین می توانید از آن برای منع دسترسی موتور های جستجو به قسمت های معینی از بلاگتان شوید. (مترجم:اگر سایتی برای خودتان دارید ، می توانید صفحاتی که حاوی نام و مشخصاتتان و یا آدرس های پست الکترونیکیتان هستند را به وسیله این فایل از دید موتورهای جستجو در امان نگه دارید ، البته راه های دیگری هم وجود دارد مانند بلوکه کردن IP رباط های جستجوگر و ... .یکی از راه هایی که فرستندگان هرز نامه برای پیدا کردن آدرس های پست الکترونیکی استفاده می کنند ، موتور های جستجو هستند). اگر نمی دانید چطور خودتان این کار را انجام دهید ، می توانید از یک ابزار "Robots Text File Generator" رایگان در سایت Web Tool Central استفاده کنید.

ضمیمه (مترجم) :

چند وقت پیش ، برای وبلاگم ، بخش آمار بازدید کنندها گذاشتم و بعد از دو روز متوجه تعداد غیر عادی بازدید کننده ها شدم و از آن جا که اکثرا از آمریکا بود به نظرم مشکوک آمد ، بعد از بررسی رکوردهای ذخیره شده در بانک اطلاعاتی و کنترل IP ها متوجه شدم که این مراجعات توسط سه رباط جستجوگر متعلق به دو سایت Yahoo و MSN و Google صورت می گیرد. این دو رباط به منظور Index کردن سایت به دفعات به قسمت های مختلف رجوع کرده بودند. و همین باعث شده بود که تعداد آمار ثبت شده بالا برود! به غیر از مطالبی که توسط نویسنده اصلی برای جلوگیری از اینگونه موارد ذکر شده است می توان از روش Block کردن IP نیز استفاده کرد. به این ترتیب که IP های مورد نظر بعد از شناسایی شدن در لیست سیاه قرار می گیرند و در صورتی که در خواست از طریق آن ها IP ها صورت بگیرد سایت هیچ اطلاعاتی ارسال نمی کند ، البته این روش یک روش استاندارد نیست ولی می تواند تاحدودی کمک کننده باشد :

Yahoo! Slurp - Yahoo!'s Web Crawler FAQ
MSN FAQ

قسمت دوم این مقاله به زودی ترجمه خواهد شد و شامل راه کارهایی در رابطه با بلاگ نویسی بدون اخراج شدن است (در مورد ترجمه قسمت دوم مقاله تردید دارم ، چون در ایران چندان سنخیت ندارد ، تمایل شما من را در انجام این کار ترقیب خواهد کرد ، پس مطلعم کنید).

 منابع

C|Net's guide to workplace blogging
How Tor works
Anonymizer's Anonymous Surfing
A list of fired bloggers
The Bloggers' Rights Blog

مترجم : لینک های اضافه شده :

http://fa.wikipedia.org/wiki/دامنه
http://fa.wikipedia.org/wiki/رایانامه
http://fa.wikipedia.org/wiki/برخط
http://wikipedia.org/wiki/فناوری_اطلاعات
http://fa.wikipedia.org/wiki/موشواره
http://fa.wikipedia.org/wiki/موتورهای_جستجو
http://fa.wikipedia.org/wiki/وب‌لاگ
http://fa.wikipedia.org/wiki/وبگاه
http://fa.wikipedia.org/wiki/هرزنامه
http://fa.wikipedia.org/wiki/پرونده_(در_رایانه)
http://fa.wikipedia.org/wiki/خادم_(اینترنت)
http://fa.wikipedia.org/wiki/وب‌نوشت
http://wiki.noreply.org/noreply/TheOnionRouter/TorFAQ
http://tor.freesuperhost.com/
http://forum.persiantools.com/showthread.php?t=8861&page=2&pp=15
http://www.searchengineworld.com/robots/robots_tutorial.htm
http://www.searchengineworld.com/robots/
http://www.google.com
http://feedster.com/
http://www.anonymizer.com/anonymizer2005/1.5/?utm_nooverride=1&utm_campaign=homepage&utm_source=site_home_20050215&utm_medium=site&utm_content=2005_title
http://fa.wikipedia.org/wiki/آدرس_پروتکل_اینترنت