بلاگ

ای کاش یکی درد دلم می شنـــــــــوید                اسرار نهان راز دلم  می شنــــــــــــــــوید

ای کاش یکی بود ، که در محضر عشق                  زانو به بقل کرده دمی می شنــــــــــــوید

بالاخره بعد از دوسال از آخرین سایت شخصی که برپا کردم و گذشت چند ماه از احداث وبلاگ ذهن خلاق ، این بار به شکلی دیگر و با سایتی دیگر بازگشتم!

خدا را صد هزار مرتبه شکر که آنقدر زیادیم، آنقدر ماشین داریم، آنقدر با فرهنگ هستیم و آنقدر تولید آلودگی می‌کنیم که هر بار گزارمان به خیابان‌های تهران می‌افتد، زیر لب توبه کنان و ناسزا گویان ساعت‌ها بعد به مقصد می‌رسیم. 

قسمت شد شبی، بیرون زدیم به بهانه افطار و به نیت دگرگونی احوال. مقصد را برگزیدیم و روانه شدیم. بی‌شک شما هم می‌دانید که مدت‌هاست بزرگ راه‌های تهران دکمه غلط کردم ندارند. خدا نکند آدم، پیچی، خروجی‌ای، دور برگردانی را اشتباه برود تا کیلومترها آن طرف‌تر شاید راهی برای بازگشت سریع به موقعیت پیشینش پیدا کند. البته اگر باک بنزینش تاب تحمل این بچه مسافرت درون شهری را داشته باشد.